آرمیتا و اولین محرم عمرش

 عزیز گلم ، شش ماهه مامان ، چه جالب که اولین محرم عمرت دقیقا شش ماهه بودی و کل خانواده رو بیشتر به یاد شش ماهه کربلا مینداختی ، جونم برات بگه دختر گلم هر سال محرم خونواده حال و هوای دیگه ای داره ، نذر ، هیئت ، عزاداری ، سینه زنی و ... مامانی پارسال همین ایام حال و احوال خیلی خیلی بدی داشت امیدی به بغل کردن و داشتن تو نداشت چون تمام علائم سقط رو بازم برای چندمین بار داشتم ،.. ولی تورو از خود امام حسین(ع) و حضرت علی اصغر(ع) خواستم و چه زیبا شفاعت کردند و چه  باور نکردنی تو رو به من بخشیدند .

هر سال محرم خاندایی (دایی علی ) هیئتش رو برپا میکنه هیئتی که وقتی یه جوون 17-18 ساله بوده با دوستای بچه محل برپا کردند والان که دایی حدودا چهل سالشه هنوز پا برجاست خاله ها ، دایی ها ، بابابزرگ و مامان و بابا هم نذری دمیدیم و هر کدوممون یک روز خاص ... پارسال که مامانی حالش بد بود نذر رو روزی که اختصاص به حضرت علی اصغر داشت ادا کردیم و ازش سلامتی تو رو خواستیم و قرار شد همیشه خورشت قیمه مامان وبابا همین روز باشه که خدارو شکر امسال تو در کنارمون بودی .. روز تاسوعا هم که خاله مهناز چلو گوشت میده ، روز عاشورا هم بابابزرگ چلو گوشت میده و شام غریبان هم خاله فرحناز  و خاندایی هر دوشون با هم خورشت قیمه میدن ...

و امسال وجود نازنینت به محرم ما صفای دیگه ای داده بود وقتی خاندایی بغلت میکرد و روضه ی  حضرت علی اصغر رو می خوند همه ی هیئت عاشقانه می گریستند .. چون یه طفل شیش ماهه رو دیگه نمی خواست مجسم کنند جلو روشون بود و می دیدند که یه طفل شیش ماهه چقدر معصوم و مظلوم و پاک و شیرین و دوست داشتنیه... چطور ممکنه یه تیر 3 شعبه گلوی یه همچین طفلی رو پاره کنه و آدم اشک نریزه .....

وقتی خاندایی برات لالایی می خوند ... غوغا می شد.......

چند تا عکس از هیئت خاندایی و عزاداری های آرمیتا جونم