این روزها و آرمیتا

زندگی آرام است مثل آرامش یک خواب بلند
زندگی شیرین است مثل شیرینی یک روز قشنگ
زندگی رویایی است مثل رویای یک کودک ناز
زندگی زیبایی است مثل زیبایی یک غنچه باز
زندگی تک تک این ساعت هاست..

الهی مامان فدات شه آرمیتاجونم...اینقد شیرین شدی ...اینقد  شیطون شدی که نگو...حیف که دوربین مامان نیست دادیم دست یه دوست بی ملاحظه که الان یه ماهه برامون نیاورده تا عکس بگیرم از شیرین کاریات.... سرعتت در چهاردست و پا رفتن در حد المپیک شده دیگه کنترل کردنت برا مامان واقعا سخت شده غیر از اون دست میگیری به دیوار و مبل و هرچی که دم دستت برسه و بلند میشی و خیلی وقتها رو یه دست وامیسی و با یه دستت چیز دیگه ای برمیداری و تندتند چپه میشی ولی اکثر وقتها گریه نمیکنی مگه اینکه واقعا دردت بیاد  بعضی وقتهام  برای چن لحظه وامیسی و برای خودت دست میزنی...دورتادور میزهای کوچیکم راه میری... وقتی مامان میخواد غذا بذاره دهنت طوری دست میزنی که قاشق و غذارو چپه میکنی... عشقت اینه که از ارتفاع بالا پایین کنی هی تندتند بالامیری بعدشم پایین میای و ...

خلاصه این روزها حسابی  سرگرممون کردی ولی خداروشکر حداقل خوابتم خوب شده سر ظهر و سرشب یکی دوساعتی میخوابی.

حالا چن تا از عکسایی که مامان با دوربین گرفته میذارم از بینندگان محترم به خاطر کیفیت پایین عکسها پوزش می طالبیم. انشاءالله تا چن روز دیگه دوربینمون میاد جبران میکنیم.

فقط چن لحظه غفلت مامانی باعث شده آرمیتا خانوم این فاجعه رو بسازه!!!!!!!!! فقط چن لحظه

آرمیتا خانوم انصافه؟؟؟؟؟؟

از این زاویه هم ببینید

اینم خنده ی از سر ذوق آرمیتا

آرمیتا را وقتی صدا می زنند به این شکل درمی آید

آرمیتا در دقیقه 60 بار از این ارتفاع بالا میرود و از اونطرف کله ملق برمیگردد

آرمیتا خانوم روزی 360 بار دور این میز راه میره...

بعد ازش بالا میره و میره سراغ دسته گل گوشه مبل

دسته گل رو میکشه بالا ولی برای برگشتن خودش گیرمیکنه لای میز و مبل و جیغهای بلندش رو سر میده